Ερρίκος ο θαλασσοπόρος

(Henrique Navegabor, Πόρτο 1394 – Σάγκρες 1460). Ινφάντης της Πορτογαλίας. Γιος του βασιλιά Ιωάννη A’, ήταν ο εμψυχωτής των μεγάλων γεωγραφικών εξερευνήσεων που επιχείρησαν οι Πορτογάλοι τον 15o αι. Σε ηλικία 21 ετών είχε λάβει μέρος σε μια εκστρατεία στο κεντρικό Μαρόκο, που κατέληξε στην κατάκτηση της Θέουτα. Το 1416 έστειλε τον Γκονσάλο Βέλιο να εξερευνήσει τη δυτική ακτή της Αφρικής και όταν αυτός επέστρεψε, ανέθεσε στον Αλφόνσο Μπαλντάγια να κάνει νέο ταξίδι στην ίδια περιοχή. Στο μεταξύ ίδρυσε ναυτική σχολή στην πόλη του Σάγκρες (στο Αλγκάρβε) για να εκπαιδεύονται κυβερνήτες και πληρώματα που προορίζονταν για ναυτικές εξερευνήσεις. Οι σκοποί που επεδίωκε ο Ε. ο Θ. ήταν κυρίως η χαρτογράφηση των χωρών της Αφρικής στα Ν των Καναρίων και η αναζήτηση δρόμου για τις Ινδίες από τον Ατλαντικό και τον Ινδικό ωκεανό. Στο πλαίσιο του φιλόδοξου αυτού προγράμματος αξιομνημόνευτα γεγονότα είναι: η ανακάλυψη του νησιού Μαδέρα (1419) από τον Ζοάν Γκονσάλβες Ζάρκο και τον Τριστάν Βαζ Τεϊξέιρα, η ανακάλυψη του Πράσινου Ακρωτηρίου (1456) από τον Βενετσιάνο Άλβιζε Κα Ντα Μόστο και η κατοπινή εξερεύνηση ολόκληρου του αρχιπελάγους, που έγινε από τον Γενοβέζο Αντόνιο ντα Νόλι, που ήταν και οι δύο στην υπηρεσία του ινφάντη. Επίσης, γύρω στο 1450 πραγματοποιήθηκε ο αποικισμός των Αζορών, που τον άρχισε ο Γκονσάλο Βέλιο. Ο Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος έπαιξε σημαντικό ρόλο στις γεωγραφικές ανακαλύψεις του 15ου αι.